Evobrutinib reduceert aantal gadolinium-aankleurende laesies na 24 weken
Bruton’s tyrosinekinase (Btk) speelt een rol in het adaptieve en aangeboren immuunsysteem en is betrokken bij de pathogenese van MS. Evobrutinib, een specifieke remmer van Btk, remt B-celactivatie en de B-/T-celinteractie. De fase II-studie waarin het effect van evobrutinib op gadolinium-aankleurende laesies werd onderzocht door Montalban en collega’s liet zien dat na 24 weken een significante reductie in het aantal van deze laesies optrad.
Voor de studie werden 213 patiënten (≤65 jaar) met relapsing-remitting MS of secundair progressieve MS, ≥1 relapsen in voorgaande 2 jaar en een EDSS-score van 0 tot 6 geïncludeerd. Patiënten werden na een screening van 4 weken gerandomiseerd (1:1:1:1) toegewezen aan placebo, evobrutinib 25 mg QD, evobrutinib 75 mg QD of evobrutinib 75 mg BID.
Primair eindpunt van de studie was het aantal T1-gadolinium-aankleurende laesies na week 12, 16, 20 en 24. In de placebogroep was sprake van 3,85 ± 5,44 laesies in de periode 12 tot 24 weken. Voor evobrutinib 25 mg QD was dit niet significant verschillend met 4,06 ± 8,02 laesies. De hogere concentraties evobrutinib lieten wel een significante reductie zien van het aantal laesies met 1,69 ± 4,69 (p=0,0015) en 1,15 ± 3,70 (p=0,0313) voor respectievelijk QD en BID.
Secundaire eindpunten waren exacerbatiefrequentie na week 24 en het bijwerkingenprofiel. Voor de hoogste doseringen werd een lagere exacerbatiefrequentie gerapporteerd. Statistische significantie werd hierbij echter niet bereikt. Wel werden er aanwijzingen gevonden voor een dosis-responsrelatie (trendtest: p=0,01).
In de 75 mg BID-groep was sprake van 7 patiënten (13%) die de behandeling stopten als gevolg van bijwerkingen. In de placebogroep betrof dit 4 patiënten (7,4%) en bij 25 mg en 75 mg QD allebei 2 patiënten (3,8%). De enige ernstige infectie werd gerapporteerd in de placebogroep.
De meest voorkomende bijwerkingen betroffen nasofaryngitis (placebo 9,3%, 25 mg QD 9,6%, 75 mg QD 0% en 75 mg BID 7,4%). De hoogste dosering evobrutinib liet in een aantal gevallen verhoogde ALT (9,3%), AST (9,3%) en lipasewaardes (5,6%) zien. Evobrutinib was niet geassocieerd met lymfopenie.
Prof. Montalban sloot af met de conclusie dat met de Btk-remmer evobrutinib het aantal gadolinium-aankleurende laesies afnam en dat het middel over het algemeen goed werd verdragen zonder ernstige infecties. Het wachten is nu op de 48-wekengegevens om ook de langetermijneffecten van evobrutinib in kaart te brengen.
Referentie
Montalban X, Arnold DL, Weber MS, et al. Primary analysis of a randomised, placebo-controlled, phase 2 study of the Bruton's tyrosine kinase inhibitor evobrutinib (M2951) in patients with relapsing multiple sclerosis. Gepresenteerd tijdens ECTRIMS 2018; abstract 322.
