Uitkomsten van zwangerschap bij vrouwen met MS behandeld met dimethylfumaraat
Behandeling met ‘delayed-release’ dimethylfumaraat heeft geen negatieve gevolgen voor het ongeboren kind, laat een interimanalyse van een internationale registratie van MS-patiënten zien. Honderdtweeëndertig zwangerschappen resulteerden in 126 levend ter wereld gekomen kinderen en 6 spontane abortussen. Het percentage spontane abortussen in deze interimanalyse was vergelijkbaar met die in klinische studies met dimethylfumaraat en lager dan het gemiddelde in de algemene populatie.
Achtergrond
Uitkomsten van fase III-studies met patiënten met relapsing-remitting MS vertonen een sterke effectiviteit van ‘delayed-release’ dimethylfumaraat, ook wel maagsapresistente dimethylfumaraat genoemd, waarbij de gunstige effecten vaak opwegen tegen de bijwerkingen. Veel van deze patiënten zijn vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Data betreffende behandeling met ‘delayed-release’ dimethylfumaraat tijdens de zwangerschap zijn vooralsnog beperkt. De Tecfidera Pregnancy Exposure Registry heeft als doel om prospectief zwangerschapsuitkomsten te evalueren bij vrouwen met MS die zijn behandeld met dimethylfumaraat. Registratiecentra bevinden zich in Australië, Canada, Duitsland, Ierland, Italië, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Studie-opzet
De internationale prospectieve, observationele registratie was opgezet om ten minste 300 zwangere vrouwen met MS te includeren. Vrouwen met blootstelling aan dimethylfumaraat vanaf de eerste dag van hun laatste menstruatie voor de conceptie of vanaf elk moment tijdens de zwangerschap werden geëvalueerd. Primaire studie-eindpunten waren het aantal afgebroken zwangerschappen, het aantal voldragen zwangerschappen (≥37 weken) en het aantal premature geboorten (
Resultaten
Tot december 2017 waren er 199 vrouwen, met een gemiddelde leeftijd van 32 jaar, opgenomen in de registratie. Bij 15 vrouwen werd de registratie afgebroken, 34 vrouwen waren nog zwanger ten tijde van de data ‘cut-off’ en bij 21 vrouwen was de zwangerschapsuitkomst onbekend. De eerste blootstelling aan dimethylfumaraat vond bij 99% in het eerste semester plaats en bij 1% in het tweede semester.
De interimanalyse evalueerde 132 zwangerschapsuitkomsten: 126 levend geborenen (95%) en 6 spontane abortussen (5%). Er was geen sprake van ectopische of molaire zwangerschappen en er werd geen maternale, neonatale, perinatale of kindersterfte gerapporteerd. Van de 126 levend geboren kinderen was de meerderheid (91%) ter wereld gekomen na een voldragen zwangerschap van 37 weken of langer. Vier kinderen hadden een geboortedefect: 1 met pylorusstenose, 1 met transpositie van de grote vaten en 2 met een ventrikelseptumdefect. De prevalentie van ventrikelseptumdefect is 42 op 10.000 geboorten. Het gemiddelde geboortegewicht was 3.300 gram; het merendeel van de kinderen (83%) had een goed geboortegewicht.
Conclusie
De uitkomsten van de interi-analyse van de internationale Tecfidera Pregnancy Exposure Registry laten zien dat er geen sprake is van veiligheidswaarschuwingen voor behandeling met ‘delayed-release’ dimethylfumaraat tijdens de zwangerschap. De zwangerschapsuitkomsten van vrouwen in deze registratie zijn vergelijkbaar met eerder gerapporteerde studie-uitkomsten. Het percentage spontane abortussen bij behandelde vrouwen in deze analyse was 5% en daarmee vergelijkbaar met de 8% spontane abortussen in de populatie patiënten in klinische studies en lager dan de geschatte 12-16% in de algemene populatie. Ook het percentage geboortedefecten was niet hoger dan in de MS- en de algemene populatie. De registratie zal data blijven verschaffen over zwangerschapsuitkomsten bij vrouwen die worden behandeld met ‘delayed-release’ dimethylfumaraat.
Referentie
Everage NJ, Jones CC, Hellwig K, et al. Pregnancy outcomes from an international registry of patients treated with delayed-release dimethyl fumarate. Gepresenteerd tijdens AAN 2019, abstract P4.2-095.
